Σάββατο 22 Ιανουαρίου 2011

Γιατί όλοι σωπαίνουν?

Γιατί όλοι σωπαίνουν? Γιατί κανείς δεν μιλάει παρά μόνο σκύβουν το κεφάλι λένε  ευχαριστώ και φεύγουν με την πίεση ανεβασμένη στα ύψη?...
Αναφέρομαι στην κατάσταση που επικρατεί στις δημόσιες υπηρεσίες εδώ στο νησί μας η οποία δεν ξέρω αν είναι για γέλια η για κλάματα….
Ένα απλό χαρτί με οδήγησε στην ανάγκη να πάω στο ΙΚΑ Σαλαμίνας και αυτά που είδα αγγίζουν τα όρια της φαντασίας..
Από τη μια ο εξοργισμένος ασφαλισμένος που του ζητούνται ένα σωρό δικαιολογητικά, τα οποία δεν νοείται εν έτη 2011 να μην μπορούν να τα βρουν με το πάτημα ενός κουμπιού, και από την άλλη ο υπάλληλος που έχει εντολές να ζητά χαρτιά και χαρτιά διότι όπως λένε έχουνε σφίξει τα πράγματα…
Εντάξει είναι κοινό μυστικό πως «λαμόγια» στη χώρα μας υπάρχουν πολλά και είναι υποχρέωση του Δημοσίου Υπαλλήλου να αντιμετωπίζει τέτοιες καταστάσεις ώστε να μην δημιουργηθούν προβλήματα εις βάρος του και συμμεριζόμαστε την αγωνία τους και τα προβλήματα τους όμως δεν γίνεται άλλο να συμμεριζόμαστε και τα νεύρα τους εξ αιτίας των περικοπών των μισθών τους αφού όλη μέρα αυτά ακούς «εγώ τι να σας κάνω και γω θύμα είμαι…»
Και όχι αγαπητοί μου αναγνώστες δεν ξέρω πως νοιώθετε εσείς  αλλά εγώ προσωπικά ΟΧΙ δεν ανέχομαι να φωνάζουν μια γιαγιάκα επειδή είναι αγράμματη και δεν αντιλαμβάνεται τι της λένε
ΟΧΙ δεν ανέχομαι να ακούω ένα πατέρα να παρακαλάει να του δώσουν κάποιο επίδομα για να δώσει στα παιδιά του να φάνε και να του λένε «από Δευτέρα γιατί τώρα έχω δουλειά»
ΟΧΙ δεν ανέχομαι να μην δέχονται εξουσιοδότηση επικυρωμένη από δημόσια Υπηρεσία (ΚΕΠ) και να πρέπει να αφήσει ο κάθε ασφαλισμένος την εργασία του γιατί μόνο ο ίδιος μπορεί να παραλάβει τα έγγραφα από το ΙΚΑ
Και βέβαια δεν ανέχομαι να μιλάνε στους Υπαλλήλους ευγενικά και όχι μόνο να εκνευρίζονται λόγω αυτού του περιβόητου φόρτου εργασίας που συνεχώς αναφέρουν αλλά να σου μιλάνε και άσχημα όπως την τελευταία ατάκα που άκουσα: « Εγώ εδώ δουλεύω και σεις το χαβά σας», λες και εμείς δεν δουλεύουμε ή δε θέλουμε να γίνει η δουλειά μας …
Θα μπορούσα να γράφω σελίδες και έκατσα μόνο 2 ώρες εκεί , και σας ρωτάω τελικά τι φταίει?
Ο άνθρωπος Δημόσιος Υπάλληλος ή το κράτος?
Η μονιμότητα και η σιγουριά ή ο ανύπαρκτος κρατικός ελεγκτικός μηχανισμός?
Η αγένεια και η αναισθησία ή το μικρό ωράριο?     
Στην τελική, όσο βαρύ και να είναι αυτό που θα γράψω, αν δεν αντέχουν την πίεση και το φόρτο ας φύγουν να πάει στη θέση τους κανένα παιδάκι που παρακαλάει για κανένα μεροκάματο της τάξεως των πεντακοσίων ευρώ και ανασφάλιστο όχι μεροκάματο 5 ημερών πλέον των 1.000 ευρώ και με 7 ώρες δουλειάς…..
                              ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΟΣ?
                                                            ΔΕ ΝΟΜΙΖΩ!!!!!!