Στην κοινότητα του Αιαντίου της Σαλαμίνας βρίσκεται μια γέρικη ιστορική ελιά που ονομάζεται "Ελιά της Όρσας". Την ανακάλυψαν οι επιστήμονες του Ινστιτούτου Klorane, στο πλαίσιο της αναζήτησης και βράβευσης των αρχαίων ελαιόδεντρων στην Ελλάδα.
Η ηλικία του δέντρου είναι περίπου 2.500 ετών που σημαίνει ότι είναι ο μοναδικός ζωντανός οργανισμός που κατάφερε να επιβιώσει από τη ναυμαχία της Σαλαμίνας το 480 π.Χ. μέχρι και σήμερα.
Το όνομα του οφείλεται σε μια κοπέλα ονόματι Ορσία που έζησε τον 17ο αιώνα και είχε ως μοναδική προίκα τη συγκεκριμένη ελιά. Η κοπέλα όμως βρήκε τραγικό τέλος, καθώς αν και ήταν παντρεμένη ερωτεύτηκε έναν Τούρκο. Όταν το έμαθε ο σύζυγός της την αποκεφάλισε και πήγε στο νησί της Σαλαμίνας κρατώντας το κεφάλι της μέσα σε ένα ταγάρι που όπως λέει ο θρύλος εναπόθεσε στο συγκεκριμένο δέντρο.
Σύμφωνα με την mixanitouxronoυ.gr υπάρχει μια προφορικοί παράδοση από τους κατοίκους του νησιού. την ελιά την είχε φυτέψει ένας πολύ μεγάλος βασιλιάς, ο Στράτος, για αυτό και είναι η πιο μεγάλη και η πιο παλιά του νησιού. Ωστόσο φημολογείται ότι πίσω από το όνομα του βασιλιά Στράτου «κρύβεται» ο τύραννος των Αθηνών, Πεισίστρατος που έδρασε το 6ο αι. π.Χ. Ο Πεισίστρατος ανήκε στο γένος των Φιλαϊδών. Ο Φιλαίος ήταν είτε γιος ή εγγονός του Αίαντα. Ο Φιλαίος, μαζί με τον Ευρισάκη, παρέδωσε τη Σαλαμίνα στους Αθηναίους, με αντάλλαγμα τον τίτλο του Αθηναίου πολίτη και πήγε να ζήσει στη Βραυρώνα. Επομένως λοιπόν είχε καταγωγή από την Σαλαμίνα και αυτό ίσως συνέβαλε, μαζί με το γεγονός ότι απελευθέρωσε το νησί από τους Μεγαρείς, στη διατήρηση της προφορικής παράδοσης ότι εκείνος φύτεψε την Ελιά της Όρσας, παράδοση την οποία δείχνει να επιβεβαιώνει η χρονολόγηση του δέντρου.
Η συνολική περίμετρος του δέντρου είναι δώδεκα μέτρα και ο κεντρικός κορμός είναι 5,70 μέτρα.
Νατάσσα Βουδούρη
