Έφυγε ξαφνικά από τη ζωή ο Πρόεδρος της Λαογραφικής Στέγης Σαλαμίνας Μανώλης Καπετανάκης,
που πάνω από 20 χρόνια έδωσε την αγάπη του και την αφοσίωση του στην τοπική παράδοση της Σαλαμίνας.
Εκφράζουμε τη βαθύτατη θλίψη και οδύνη μας.
Tα θερμά μας συλλυπητήρια στην οικογένεια και τους οικείους του.
Εφήμεριδα Σαλαμίνας
30 Ημέρες Ενημέρωση
«Προς αποφυγή παρεξηγήσεων και διαστρεβλώσεως της αλήθειας επανέρχομαι στο θέμα της πορείας της αίτησης χρηματοδότησης του Δήμου Σαλαμίνας στο πρόγραμμα του ΠΕΠ Αττικής σχετικά με το έργο «ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΗ ΤΩΝ ΚΤΙΡΙΩΝ ΤΟΥ 1ου και 2ου ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ ΣΑΛΑΜΙΝΑΣ».
Στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων μου απέστειλα ενημερωτικό σημείωμα της αρμόδιας υπηρεσίας της ΕΥΔΕΠ Περιφέρειας Αττικής σχετικά με την πορεία της αίτησης του Δήμου στο έκτακτο Δημοτικό Συμβούλιο που προσκάλεσε ο Δήμαρχος με το συγκεκριμένο ζήτημα ως 1ο θέμα.
Όπως ήταν σε όλους γνωστό δεν θα μπορούσα την συγκεκριμένη ημέρα να παραβρίσκομαι μιας και εκπροσωπούσα την Περιφέρεια Αττικής στην Αίγινα.
Περίμενα όμως να υπάρξει συγκεκριμένη απάντηση για τον λόγο που η υπηρεσία δεν ενημερώνεται εδώ και 20 μήνες για την πορεία των ζητημάτων που έχει θέσει και ποιο είναι το χρονοδιάγραμμα που θα ακολουθηθεί σε σχέση με τα απαραίτητα δικαιολογητικά, με αποτέλεσμα το έργο να έχει χαρακτηριστεί έργο «προς απένταξη».
Διαβάζοντας μια μελέτη για τον αρνητικό αντίκτυπο των μέσων κοινωνικής δικτύωσης σε ατομικό, κοινωνικό και επαγγελματικό επίπεδο, διέκρινα τον όρο «catfishing», στα ελληνικά «δόλωμα», ο οποίος μου κίνησε την περιέργεια να ψάξω περισσότερες πληροφορίες για αυτόν. Σύμφωνα λοιπόν, με το άρθρο της Hayley Peterson, ως catfishing ορίζεται το φαινόμενο κατά το οποίο απατεώνες του ίντερνετ, κατασκευάζουν ψεύτικες διαδικτυακές ταυτότητες και κοινωνικούς κύκλους, προκειμένου να εξαπατήσουν άλλους χρήστες με απώτερο σκοπό να δημιουργήσουν ερωτικές σχέσεις μαζί τους. Στη συνέχεια δε του άρθρου, αποκαλύπτεται πως οι έχοντες πολλαπλές διαδικτυακές προσωπικότητες είναι περισσότεροι από όσους νομίζουμε.
Με μια πρώτη ματιά στο άρθρο, ο αναγνώστης αιφνιδιάζεται από το γεγονός και τείνει να συμπάσχει με το θύμα που εξαπατήθηκε. Μερικοί από αυτούς μάλιστα, ενδέχεται να ταυτιστούν με το θύμα, καθώς ανακαλούν μνήμες από δικές του εμπειρίες κατά τις οποίες έτρεφαν φρούδες ελπίδες για μια σχέση που απέτυχε ή δεν ολοκληρώθηκε ποτέ, ή και άλλες δυσμενείς καταστάσεις που έχουν βιώσει στην ερωτική τους ζωή. Κρατώντας συμπονετική στάση απέναντι στο θύμα, αισθάνονται θυμό και οργή για τον θύτη, τον κατηγορούν για τη δολοπλοκία που μηχανεύτηκε και ξεσπούν τα συσσωρευμένα αυτά συναισθήματα στον «κακό» της υπόθεσης. Έχει άραγε δει κάποιος από αυτούς την άλλη όψη του νομίσματος, αναρωτήθηκε τι κρύβεται πίσω από το προσωπείο του «δράστη»;
