Εξ αφορμής των επικείμενων αυτοδιοικητικών
εκλογών του Μαΐου βλέπουμε με περισσή χαρά πολλούς νέους να συνδράμουν στον
εκλογικό αγώνα συμμετέχοντας στις εκλογές με την ανακήρυξη υποψηφιότητας.
Πολλοί μάλιστα κατέρχονται στις επικείμενες εκλογές και ως υποψήφιοι δήμαρχοι
άσχετα αν έχουν διοικήσει στο παρελθόν ή όχι, άσχετα αν έχουν εκλεγεί ή όχι.
Αυτό βέβαια είναι ευχάριστο, καθώς νέοι άνθρωποι δραστηριοποιούνται στην
πολιτική όταν αυτή για το σύνολο των νέων ανθρώπων είναι δυστυχώς απαξιωμένη.
Από την άλλη μεριά το να συμμετέχεις στα κοινά είναι μια πράξη ευθύνης.
Καλείσαι να αντιπροσωπεύσεις τους συμπολίτες σου. Πόσοι αλήθεια από αυτούς
έχουν τη γνώση, την εμπειρία και την κατάρτιση; Από την άλλη βέβαια τόσοι και
τόσοι νέοι, που τολμούν να συμμετέχουν στους εκλογικούς αγώνες, πότε θα
δοκιμαστούν; Συχνά ακούμε να λέει ο κόσμος την εξής φράση «πάλι τους ίδιους και
τους ίδιους θα ψηφίσουμε»; Τι όμως
αλήθεια ισχύει και τι είναι το πραγματικά συμφέρον για τον τόπο μιας και η
δημοτική αρχή είναι η μορφή εκείνη της κρατικής διοίκησης, που βρίσκεται πιο
κοντά στον πολίτη από κάθε άλλη μορφή.
Αρχικά, να αναφέρω πως η πολιτική βούληση είναι
ένας συγκερασμός αντίθετων απόψεων και ένας μεγάλος συμβιβασμός. Για να
σχηματισθεί δε αυτός ο συμβιβασμός απαιτεί αφενός τη γνώση, την εμπειρία,
αφετέρου τη νιότη, τη φρεσκάδα και το άφθαρτο. Πρέπει να εκλεγούν οι νέοι,
πρέπει να τους δοθούν ευκαιρίες, αλλά πρέπει και να συνταχθούν μαζί τους οι
παλαιότεροι και έμπειροι. Ένας ιδανικός δημοτικός συνδυασμός πρέπει να
συνδυάζει το παλιό με το νέο, το δοκιμασμένο με το άφθαρτο. Κακά τα ψέματα οι
νέοι κατ’ εμέ όσα πτυχία και αν διαθέτουν, όση μόρφωση και αν έχουν αποκτήσει
και μπράβο τους πρέπει να δοκιμαστούν στα χαμηλά και αν εκλεγούν να
προχωρήσουν. Πρέπει να εκλεγούν καταρχάς δημοτικοί σύμβουλοι, να τους δοθούν
αξιώματα και αν επιτύχουν ο λαός θα τους ανταμείψει. Είναι άλλωστε γνωστό σε
όλους, ότι πρώτα γίνεσαι στρατιώτης και έπειτα στρατηγός! Γι αυτό ένας
δημοτικός συνδυασμός πρέπει να δώσει προτεραιότητα τόσο στα έμπειρα στελέχη του,
αλλά εξίσου και στα νέα στελέχη του που δοκιμάζονται για πρώτη φορά.
Από την άλλη η τοπική αυτοδιοίκηση οφείλει και
πρέπει να είναι ακομμάτιστη και ανεξάρτητη, αλλά οφείλει να συνεργάζεται
και με τα κόμματα για να είναι αποτελεσματική. Πώς θα ζητήσεις λ.χ. όταν
εκλεγείς δήμαρχος ή δημοτικός σύμβουλος την απορρόφηση ευρωπαϊκών και μη
κονδυλίων και πόρων από τις περιφέρειες, εάν δεν γνωρίζεις τους περιφερειάρχες,
που είθισται να πρόσκεινται σε κάποιο κόμμα ή πως θα υπογράψεις προγραμματικές
συμβάσεις για την μελέτη και εκτέλεση έργων και προγραμμάτων ανάπτυξης μιας
περιοχής, εάν δεν έχεις τις απαιτούμενες διασυνδέσεις στον κρατικό μηχανισμό,
που διοικείται από τα κόμματα; Το σημαντικότερο δε κατ’ εμέ είναι ότι πρέπει
κάθε υποψήφιος δήμαρχος να μας εξηγήσει προεκλογικά την πολιτική του φιλοσοφία
και ιδεολογία, εάν τυχόν εκλεγεί. Είναι λ.χ. υπέρ η κατά της ιδιωτικής
πρωτοβουλίας για την ανάπτυξη της περιοχής του; Ποιο μοντέλο πολιτικής θα
εφαρμόσει για την διοίκηση του δήμου του, αν τυχόν εκλεγεί;
Τέλος, η πολιτική δεν πρέπει να είναι επάγγελμα,
αλλά από τη στιγμή που ασχολείσαι με τα κοινά φέρεις το βάρος του εν δυνάμει
πολιτικού. Όσοι δε προεκλογικά δηλώνουν ότι δεν είναι πολιτικοί, ενώ
κατεβαίνουν στις εκλογές τότε ή δεν ξέρουν τι πράττουν η συνειδητά λαϊκίζουν
και ενεργούν από τώρα με γνώμονα την ψηφοθηρία. Θα αποδειχθούν, λοιπόν,
χρήσιμοι για τα τοπικά συμφέροντα τέτοιου είδους υποψήφιοι;
Με αυτά και με άλλα πολλά πιστεύω ότι πρέπει
από εδώ το site του κ. Τσεβά, να
αρχίσει ένας εποικοδομητικός διάλογος με αρθρογραφία για το μέλλον της τοπικής
αυτοδιοίκησης.
Κριτσίκης Αλέξανδρος
Δικηγόρος
akritsikis@gmail.com
κινητό 6944771245
http://facebook.com/alexanderkritsikis,
http://instagram.com/kritsikis
