Έφτασαν αισίως και φέτος οι γιορτές, η νέα χρονιά είναι προ των πυλών και οι προετοιμασίες μας είναι αμέτρητες. Σπεύδουμε όλοι να βρούμε τα κατάλληλα δώρα για να ανταλλάξουμε με τους αγαπημένους μας, να αγοράσουμε τα υλικά για τα λουκούλλεια γεύματα που θα μοιραστούμε με την οικογένεια και τους φίλους μας, ενώ παράλληλα φροντίζουμε την εξωτερική μας εμφάνιση για να παρουσιάσουμε μια αψεγάδιαστη εικόνα στα πάρτι, τις εκδηλώσεις και τις συναθροίσεις που θα παραστούμε.
Παρά το συγχρωτισμό μας με τόσους ανθρώπους, την επικοινωνία μαζί τους, τη χαρά και την κοινωνικότητα που βιώνουμε, τι είναι αυτό που μας κάνει να νιώθουμε ένα αίσθημα θλίψης ή μελαγχολίας κατά τη διάρκεια των γιορτών;
Στον απόηχο των γιορτών και της κραιπάλης τους, και ειδικά τις στιγμές που μένουμε μόνοι μας με τον εαυτό μας, τείνουμε να προβληματιζόμαστε για το γεγονός ότι πέρασε ακόμα ένας χρόνος από τη ζωή μας και προχωράμε σε μια ενδοσκόπηση όσων κάναμε ή δεν κάναμε το περασμένο ημερολογιακό έτος.
Η διαδικασία αυτή οδηγεί ασυνείδητα σε μια σύγκριση της περσινής μας κατάστασης με τη φετινή, η οποία σπάνια μας αναδεικνύει «νικητές». Ο λόγος της απαισιοδοξίας μπορεί να σκιαγραφηθεί στην τάση των ανθρώπων να επικεντρώνονται στους στόχους που δεν κατάφεραν να επιτύχουν την χρονιά που πέρασε, αντί να επιβραβεύσουν τον εαυτό τους για όσα έμαθαν και κατέκτησαν, τα επιτεύγματα μικρής ή μεγάλης σημασίας. Οι δε επιθυμίες μας μοιάζουν απρόσιτοι ανεκπλήρωτοι πόθοι, των οποίων η προσέγγιση είναι ακατόρθωτη στο πέρασμα των χρόνων.
Προσάπτοντας κατηγορίες στον εαυτό μας για την ανικανότητά του να πετύχει όσα θέλει, μπαίνουμε σε έναν φαύλο κύκλο αυτολύπησης, μεγαλοποιούμε το εκάστοτε πρόβλημα, ενώ βαφτίζουμε την κάθε μας επιθυμία απραγματοποίητη και την αναβάλλουμε εσαεί. Όταν παραμερίσουμε τα αρνητικά συναισθήματα πεσιμισμού και απελπισίας και προτάξουμε τη λογική μας, θα μπορέσουμε να δούμε την πραγματική διάσταση των ενδεχόμενων προβλημάτων ή επιθυμιών.
Με αυτόν τον τρόπο, θα τα αποκωδικοποιήσουμε και θα έχουμε τη δυνατότητα, μόνοι μας ή με τη βοήθεια κάποιου ειδικού, να ορίσουμε τα βήματα που είναι απαραίτητα προς την επίλυση του προβλήματος ή την υλοποίηση του στόχου - επιθυμίας. Στη συνέχεια, θα θέσουμε ένα χρονικό περιθώριο για την πραγμάτωση κάθε βήματος μέχρι την ολοκλήρωση του στόχου. Το μυστικό στην επιτυχία του όλου εγχειρήματος είναι να αποβάλουμε τις περιοριστικές μας πεποιθήσεις και τα εμπόδια, τα οποία συνήθως εμείς βάζουμε στον εαυτό μας.
Ανακεφαλαιώνοντας, θα ήθελα να υπενθυμίσω σε όλους μας ότι ποτέ δεν είναι αργά για να διεκδικήσουμε τη ζωή που θέλουμε να έχουμε, αρκεί να μην φοβηθούμε να τολμήσουμε. Ενδεικτικά παραθέτω μια ρήση του Αμερικανού ψυχολόγου Carl Rogers για την αξία της ζωής: «Αν ήμουν στάσιμος, συνετός και αδρανής θα ζούσα μέσα στο θάνατο. Επομένως, αποδέχομαι τη σύγχυση, την αβεβαιότητα, το φόβο και τα συναισθηματικά σκαμπανεβάσματα. Αυτό είναι το τίμημα που είμαι διατεθειμένος να πληρώσω για μια ρευστή, περιπετειώδη και συναρπαστική ζωή». Τις φετινές γιορτές λοιπόν, ας τολμήσουμε κάτι διαφορετικό, το οποίο θα μας φέρει πιο κοντά στη ζωή που θέλουμε πραγματικά να ζούμε…
