Ο χιονιάς είναι όμορφος. Φέρνει μαζί του γαλήνη και ησυχία. Φέρνει όμως μαζί του και κρύο. Παγώνει πεζοδρόμια, πλατείες, εισόδους πολυκατοικιών. Παγώνει όλα αυτά τα μέρη όπου ένας άστεγος θα κοιμόταν για κάποιες ώρες αν ο καιρός ήταν κάπως καλύτερος. Σκεφτήκατε καθόλου αυτή την θλιβερή πραγματικότητα της άλλης πλευράς του χειμώνα;
Δεν είναι για όλους ωραίο το χιόνι... Άστεγοι που αναγκάστηκαν να κάνουν τον δρόμο σπίτι τους ξεπαγιάζουν μέσα στο κρύο και τον χιονιά. Οι μόνες εικόνες που παρατήρησα να πλημμυρίζουν τα κοινωνικά δίκτυα ήταν τα χιονισμένα τοπία και όχι αυτές που συγκλονίζουν και αποτυπώνουν την σκληρή πραγματικότητα της Ελλάδας του σήμερα.
Οι περισσότεροι είναι άνθρωποι οι οποίοι εξαιτίας της οικονομικής κρίσης έχασαν την δουλειά τους και το σπίτι τους, ο οικογενειακός περίγυρος δεν τους στήριξε, ούτε οι φίλοι με αποτέλεσμα να βρεθούν στον δρόμο.
Η σκληρή πλευρά του χιονιού και του χειμώνα αφήνει εντελώς ανήμπορους τους άπορους και τους άστεγους οι οποίοι δυσκολεύονται να βρουν φαγητό και μια ζεστή γωνιά να κοιμηθούν.
Ο χιονιάς είναι όμορφος, αλλά φέρνει και τις παθογένειες της κοινωνίας μας στο φως. Ένα ζεστό πιάτο φαγητό, μια κουβέρτα και ένα ζευγάρι γάντια, η ενίσχυση των κοινωνικών δράσεων των ενοριών, κάθε φορέα και οργανισμού μπορούν να κάνουν τη διαφορά αυτές τις ημέρες.
Ο πολιτισμός της κοινωνίας μας κρίνεται μόνο από το πώς αντιμετωπίζουμε τους αδύναμους!
Αν δείτε κάποιον άστεγο, η γραμμή αλληλεγγύης είναι 1595 για τον δήμο Αθηναίων, 197 για τους υπόλοιπους δήμους Αττικής και 210-197 για τη περιφέρεια Ελλάδος. Ενδείκνυται η συζήτηση σε κάθε περίπτωση με τον άνθρωπο.
Nατάσσα Βουδούρη